"Dolores Claiborne" Stephen King

"Dolores Claiborne" to mój pierwszy audiobook w życiu. Wszystko zaczęło się wtedy, gdy zachęcona recenzjami Kalio oraz zniechęcona moim brakiem czasu i zaniedbaniem książek innych niż recenzyjne w końcu spróbowałam pierwszego audiobooka. To trochę tak, jakbym przed czymś opierała się z całych sił, na końcu jednak dochodząc do wniosku, że było fajnie, że chcę jeszcze raz.

Wszystko, co robiłam, robiłam z miłości. Little Tall Island, komisariat. Oskarżona: Dolores Claiborne, przestępstwo: zamordowanie Very Donovan. Podczas przesłuchania obecnych jest dwóch policjantów i stenotypistka, oskarżona nie przyznaje się do zarzucanego czynu. Do zupełnie innej zbrodni, owszem. 30 lat mieszkańcy tej wyspy czekali, żeby dowiedzieć się, co przydarzyło się tak naprawdę jej mężowi, który pewnego dnia latem 1963 roku podczas całkowitego zaćmienia Słońca nie wrócił do domu i już nigdy nie miał do niego powrócić.

Dziwna jest ta powieść, bo ani to horror, ani opowieść obyczajowa. Pod thriller też mi specjalnie nie podchodzi. Bywają tu momenty i kuriozalnie śmieszne i takie, których słuchanie w nocy może skończyć się przerażeniem. Dziwna, bo wciągająca, a zarazem miejscami nużąca. Ciekawa, bo budzi tak mieszane uczucia. Zaskoczyła mnie swoją prostotą, dialogiem kobiety zdolnej do tak ciężkiego przestępstwa w imię w wyższych celi. Jednak, czy na pewno tylko dlatego? Nie jednokrotnie bohaterka pokazuje, że, aby przetrwać na tym świecie, kobieta musi być jędzą. I co się dzieje, kiedy czara żalu zostanie przelana. Ano kobieta musi sobie poradzić.

King pokazuje, że psychika ludzka potrafi wymierzać gorsze kary niż kodeks karny. Każdego dnia żyjąc z winą na sumieniu człowiek potrafi zwariować. Mistrzowsko pokazane ciemne zakamarki ludzkiej duszy i bohaterowie, bez cienia sumienia w sobie. Aż dziw bierze, że człowiek zdolny jest do okrutnych rzeczy, a jeszcze większy zdziwienie, jak działa ludzka psychika i jak bardzo destrukcyjna potrafi być.

Jak dla mnie klasa sama w sobie. Opowieść tym bardziej wydawała się rzeczywista, kiedy słuchałam jej audiobooka, tym bardziej przerażająca przez czytanie w nocy. Przede wszystkim świetnie przeczytana przez lektora, której głos idealnie pasował mi do bohaterki. Dolores jest kobietą niezwykle wyszczekaną, o przebiegłej głowie i sprycie, który przez te wszystkie lata pozwolił jej spadać na cztery łapy. Nie przejdziecie obok niej obojętnie, bo to bohaterka, z którą warto się zapoznać.

Wydawnictwo: Albatros; język oryginału: angielski; czas trwania: 11h 9 min; czyta: Teresa Budzisz-Krzyżanowska; ocena ogólna: 4/6; ocena wciągnięcia: 4,5/6